Inter 0-2 Atletico Madrid
Goller: 62' Reyes, 83' Agüero
Henüz 2 gün önce 10 yıl öncesinin Süper Kupa Finali'ni izlemiş ve tekrar tekrar duygulanmıştım. Galatasaray'ın bize yaşattıklarından sonra içimde maç izleme isteği kalmadı açıkçası. Süper Kupa maçları da son yıllarda çok temposuz geçtiğinden ve artık Monaco'da oynanmasından bıktığımdan maçı izleyesim gelmedi, ara ara baktım yine de. Özetini oturup izledim, Atletico iyi top oynamış ve 2-0'la hak ettiği bir galibiyeti almış. Önce o kadar zort şartlar altında UEFA, sonra Süper Kupa. Tebrik etmek gerekir. Quiqe Sanchez de geçtiğimiz sezonun devre arasında batmak üzereyken aldığı takımını daha da güçlendirmiş bu sezon. O karamsar, başarısızlığa alışmış Atletico taraftarı da kendini bulmuş, eskiye dönmüş.
("Ah o Caner'in pozisyonuna penaltı verilseydi" muhabbetletine hiç girmek istemiyorum, kusura bakmayın.)
Inter'e gelince, Benitez'in gelişiyle beraber değişik bir oyun anlayışına ayak uydurmaya çalışıyorlar. Mourinho döneminde genellikle alanı daraltan, çok koşan ve kazandıkları toplar sayesinde geliştirdikleri kontra ataklarla gol bulan bir takımken, topu daha çok ayağında tutan, birbirine yakın oynayan ve daha hızlı tempoda oynamaya adapte olmaya uğraşıyorlar. Fakat Atletico, Benitez'in takımından istediklerinin aynısını Inter'e karşı uygulayınca Inter bocaladı. Hele ilk golü yedikten sonra tanınmaz hale geldiler. Bu kabuk değişiminin sancılı geçeceği açık Inter adına. Birçok oyuncu alıştıkları oyun anlayışından vazgeçmeye çalışıyor çünkü. Zamana ihtiyaçları var, 1 sene şampiyon olmazlarsa da çok şey kaybetmezler açıkçası.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder